کائولن از نظر صنعتی به رس هایی که دارای مقدار قابل توجهی کائولینیت باشند اطلاق می گردد. از نظر کانی شناسی کائولن جز گروهی از کانی های سیلیکات های آلومینیوم هیدراته است و شامل کائولینیت، دیکیت، ناکریت، هالویزیت، متاهالویزیت و خاک نسوز می باشد. این ماده معدنی در صنایع چینی و سرامیک سازی به کنترل خواص شکل پذیری ماده خام کمک می کند و استحکام فرآورده را در برابر دما، گرما و خشکی بالا می برد. کائولن در ایران اغلب حوالی دماوند ، نطنز ، مرفه ، ساوه ، آباده ، علی آباد قم یافت می شود.